Vaak doe ik dingen op mijn gevoel, dan heb ik een idee wat goed voelt en ga ik het uitvoeren.
De Stilte Wandelingen voor Kerst was zo’n idee. Na een fijne Stilte Wandeling in de zomer met zes lieve vrouwen, mochten de geplande wandelingen in de herfst niet van de grond komen. Toch voelde het nog steeds goed en wist ik dat er behoefte aan is.
Met vier dagen achter elkaar op verschillende locaties hoopte ik iedereen een moment te kunnen gunnen. Voor mezelf was vier dagen achter elkaar een mooie, rustige uitdaging als een soort mini-retraite. De rust zoeken en vinden zo vlak voor de Kerst.
Alles wat ik hoopte heeft het gegeven.Wat een verrassing om elke dag in zo’n andere omgeving te wandelen in je eigen stad. Wat een heerlijkheid om te ervaren wat voor energie Stilte geeft in vergelijking met hardlopers, hondenuitlaters en andere pratende mensen.
Wat je door de stilte veel meer hoort en ziet, wat voor mooie verbinding het geeft, spontane co-productie en saamhorigheid.
Dat ik er elke dag meer energie van kreeg en verdieping voelde. Dat ik het uitslapen daarna heerlijk vond, maar het wandelen echt miste. Dat weer een stukje van mijn missie: Vinden in de stad, waarvoor je denkt dat je buiten de stad moet zijn, weer gelukt is. Een mini-retraite tijdens het gewone dagelijkse leven in mijn eigen stad.
Dag 1 liepen we over de Puinduinen gestart bij restaurant: De Haagsche Beek.Op de puinduinen zelf waren veel hardlopers, maar rond de golfvelden was het een stuk rustiger. We hadden een heerlijke wandeling, de terugtocht door de duinen en halverwege trokken we een stilte kaartje en dronken we een kopje thee.
Dag 2 verzamelden we tussen de sporters bij de ingang van Clingendael. Na de eerste dag wist ik dat als we een klein stukje verder liepen het park in, we de energie van de sporters achter ons konden laten. Daar checkten we in en gingen op pad. Ook hier ontstond spontaan een mooie co-productie, iedereen nam een kleine rol op zich. Na het kopje thee en het stilte kaartje halverwege werden we verblijd door een eekhoorn, die rennend en springend door de boomtoppen vloog. We konden hem helemaal volgen, het was echt bijzonder om te zien.
Dag 3 begonnen we bij de strand opgang 11. De enige keer dat de zon doorbrak. We bleven in de duinen, maar hadden gelukkig wel af en toe een mooi uitzicht over zee. Het is altijd heerlijk wandelen in de duinen en bij het strand, zeker als na een lange tijd er een blauw lucht en zon is. Er was een straffe wind, maar beschut in de duinen viel het mee.
Tijdens onze wandeling liep er ook een groepje mee in Drenthe, we hadden ons energetisch met elkaar verbonden.
Dag 4: Park Vredenburg bij Bijna Thuis. De wind was na al die dagen eindelijk gaan liggen, wat tot gevolg had dat het de enige keer was met regen. Dit kon gelukkig de pret niet echt drukken en de vogels lieten zich goed horen.We hielden ons ook nu aan ons programma. Plekje zoeken inchecken met één woord, stukje voorlezen, dit keer een gedicht van Toon Hermans en dan in stilte aan de wandel. Halverwege, ook nu in de zachte regen, een kopje saffraan thee en een heerlijk stuk zelf gebakken cake en dan via een andere route terug naar de incheck plek om uit te checken weer met een woord of kleine zin.
De deelnemers waren stuk voor stuk verrast hoe fijn het was en hoeveel het ze bracht. Ook het verschil tussen een gewone wandeling en een stilte wandeling was voor iedereen een hele fijne ervaring.
Ik vond het een heel fijn cadeau aan mezelf en ga het zeker volgend jaar, maar ik hoop ook in de zomer, weer organiseren. Als extraatje was ik verbaasd dat mijn laatste woorden waren: Ik heb nu echt zin in de kerst. Wat we op Kerstavond dan ook fijn hebben gevierd.
Foto's door Wim Heijnen
Comments