In het begin van deze periode (crisis) voelde ik me echt sociaal om thuis te zitten en blijven en te stoppen met werken. Ook het ervaren van een andere manier van leven leek mij een interessante ervaring. Na een week kwam de vraag wil de mondkapjes coördineren en mijn leven zag er echt totaal anders uit dan dat ik had verwacht. Wel een interessante ervaring, maar op een hele onverwachte manier.
Ergens vorige week begon er iets te kriebelen. Is het wel verstandig om niet te werken? Hebben mensen ons juist nu niet nodig? Biedt een mondkapje niet genoeg bescherming om te kunnen werken? Om mensen in balans te houden, het immuunsysteem te versterken, mentale steun te bieden en daar kwam de laatste dagen bij: Een stukje huidhonger te stillen!
Ik voel mij als professional, vakgroep, natuurgeneeskundige, masseur in een hoekje geduwd. We kunnen iets, we staan ergens voor, maar worden niet erkend. We zijn sociaal en braaf, maar moeten we niet wat meer voor ons zelf opkomen? Zoals ik al eerder schreef zou die curve, die we zo graag naar beneden willen laten lopen met z’n alle niet wat dalen als wij als natuurgeneeskundige weer aan het werk gaan? Met zoveel mogelijk bescherming natuurlijk.
Gisteren zag ik het tv programma Tegenlicht met als titel Virus Vergezichten. Zeker de moeite waard om even te kijken. Hierin zei psychiater Dirk de Wachter dit zinnetje:
Aanraking, al het andere is plan B
Hiermee zegt hij hoe belangrijk aanraking is voor de mens. Bij baby’s is dat uitgebreid getest en zonder aanraking krijg je geen gezonde, blije, groeiende baby’s. Aanraking is essentieel voor ons als mens. Dit verklaart voor mij ook waarom massage zo veel doet. Zo veel effect heeft op klachten en mentale ondersteuning. Daarom is het nu de tijd om met de mensen die nog wel dicht bij jou zijn elkaar veel aan te raken. De huidhonger die bij de meeste van ons aanwezig is een stukje te stillen. Door elkaar te masseren, samen te dansen in de kamer, kappertje spelen en elkaars haren wassen of gewoon lekker dichtbij elkaar op de bank of in bed.
Als je op dit moment alleen bent is dit alles een stuk moeilijker, maar geef aandacht aan jezelf. Geef jezelf een voet- of handmassage en wrijf af en toe eens over je buik, goed voor je spijsvertering en het laten doorstromen van je gevoelsgebied.
Huidhonger schreeuwt helaas niet, geeft geen knorrende maag, laat zich snel in een hoekje duwen maar als je kleine fysieke klachten (stramheid, minder goede spijsvertering, af en toe een pijntje hier of daar) hebt of je kan niet meer echt genieten of vreugde voelen, echt van binnenuit een fijn gevoel hebben dan kan huidhonger de boosdoener zijn. Stil deze honger door aanraking en we komen gezonder door deze bijzondere tijd heen.
Ik blijf nog even broeden of ik weer zal gaan masseren en zo ja op welke manier, aanraking is te belangrijk.
Lieve groet Anjo